Današnji način života ostavlja posledice kao što su umor koji traje dugo i ako nismo bili izloženi napornom radu, to je sindrom hroničnog umora. Ovaj sindrom treba lečiti jer osoba koja je obolela neće moći da funkcioniše i nastavi da radi punim kapacitetom.
Sindrom hroničnog umora se razlikuje od običnog umora na taj način što posle dobrog sna mi smo odmorni ali ako bolujemo od ovog hronicnog umora,neće nas proći ni posle sna. Sindrom hroničnog umora traje nekoliko meseci ali može da predje i u godine, on izvlači iz nas energiju i naše radne sposobnosti se smanjuju.
NIJE LENJOST VEĆ BOLEST
Osobe koje obole od ovog sindroma nisu ni svesne od čega boluju kao ni njihova okolina,pa ih često nazivaju lenjima. Uzroci ovog poremećaja nisu poznati, ali se sumnja da utiče pad imuniteta, poremećaj nervnog sistema kao i rad žlezda. Radi se na otkrivanju da li su ovi elementi povezani,a i na ispitivanju genetike, socijalnih i psiholiških faktora. Zbog nepoznatog uzorka,teško se uspostavlja dijagnoza i većina doktora je i ne piše,ovaj faktor je u Svetskoj zdravstvenoj organizaciji priznat kao bolest.
PRATEĆI SIMPTOMI
Sem umora, drugi simptomi su:
Osetljivo grlo, loše pamćenje,pad koncentracije,bolni limfni čvorovi,glavobolja, bol u zglobovima i mišićima,teško budjenje.
Neki od simptoma mogu biti i loša probava, slab imunitet,osetljiva koža,depresija, napad panike, gubitak kilograma,otežano disanje,ubrzan rad srca.
Hronični umor često nazivaju depresijom čak i ako nije, jer je depresija samo jedan od simptoma.
Od ovog sindroma najčešće boluju žene u četrdesetim i pedesetim godinama, ali isto tako boluju ljudi svih doba pa čak i deca,mada retko.
NEMA ČAROBNOG LEKA
Ova bolest naglo nastupi,najčešće posle nekog drugog oboljenja. U 10 do 15 odsto slučajeva dolazi do izlečenja, u 40 odsto do delimičnog izlečenja. Simptomi u nekom periodu slabe ili nestanu ali se kasnije ponovo jave. Ova bolest može minimalno da remeti normalan rad i život ali može i da totalno onesposobi čoveka.
Pri prvim simptomima oratite se opštem lekaru a on će vas uputiti dalje nakon nekih ispitivanja. Do uspostavljanja dijagnoze dolazi na osnovu većeg broja simptoma ove bolesti koji su praćeni teškom fizičkom i mentalnom iscrpljenošću koja traje par meseci i koja se pogoršavaju. Jako je bitno pri uspostavljanju dijagnoze isključiti da iza stoji neka druga bolest.
GRADSKA BOLEST
Ne postoji terapija koja bi mogla da izleči ovaj sindrom i zbog toga lečenje nije najjednostavnije. Neki od simptoma kao što su bolovi u mišićima, zglobovima,glavobolja mogu se lečiti simptomskom terapijom kao i psihoterapijom. Bolesnici moraju da prihvate u kom stanju se nalaze i da nauče kako da se motivišu za rad i život. Moraju da nauče na koji način da postave sebi ciljeve i da ih ostvare, da postave priritete koji obuhvataju koliko i šta mogu da rade. Najbolji način da se spreči ova bolest je voditi zdrav život,pravilna ishrana, uz dovoljno fizičke aktivnosti i dovoljno odmora.